اینله و انله روشی برای ترمیم پوسیدگی دندان

اینله و انله چیست؟

اینله و انله  از روکش، بادوام تر و مستحکم تر می باشند. این روش های ترمیم  برای دندان هایی که پوسیدگی زیاد ندارند، استفاده می شود.

 برای ترمیم پوسیدگی و یا شکستگی دندان ها، روش های زیادی وجود دارد. پر کردن و روکش کردن دندان روش های شناخته شده بین مردم می باشند اما استفاده از دو روش اینله و انله به مراتب بهتر از روش های دیگر می باشد. این دو روش برای ترمیم غیر مستقیم دندان کاربرد دارند زیرا آن ها در بیرون از دهان به شکل یک قطعه جامد و واحد تهیه می شوند، بعد برای ترمیم استفاده می شوند. آن ها به اندازه محل پوسیدگی آماده می شوند و روی پوسیدگی دندان  را به طور کامل می پوشانند.

 استفاده از این دو روش ترمیمی به حفظ ساختار دندان و مقاوم سازی آن کمک شایانی می کند. دندانپزشک با کمک این روش های درمانی، علاوه بر ترمیم پوسیدگی دندان ها، موجب ایجاد ظاهری زیبا برای دندان خواهد شد. به وسیله باندینگ دندان، اینله بر روی دندان محکم قرار می گیرد.

تفاوت اینله و انله چیست؟

 جنس مواد استفاده شده در هر دو روش یکسان می باشد. تفاوت بین آن ها به خاطر محل قرار گرفتن بر روی دندان ها است. جهت ترمیم  قسمت مرکزی دندان ها یعنی شیار ها و لبه های دندان از اینله استفاده می شود. جهت ترمیم اطراف دندان از انله استفاده می شود. به انله روکش تکه ای هم می گویند. زمانی که یک دندان قدیمی پر کرده، احتیاج به تعویض داشته باشد، از این دو روش ترمیم استفاده می شود. انله مقداری از اینله بزرگ تر است چون برای ترمیم دندان های آسیاب استفاده می شود. دندان آسیاب دارای 4 برآمدگی است، هنگامی که بیشتر از دو برآمدگی دندان، خراب شود، باید به جای استفاده از پر کننده معمولی از روش ترمیمی این روش استفاده کرد. اگر آسیب دندان کمتر باشد و فقط 2 برآمدگی دندان دچار آسیب شده باشد، از اینله استفاده می شود.

 تفاوت بین پر کردن معمولی دندان با ترمیم

تفاوت این روش دندانپزشکی به صورت زیر است:

• در روش پر کردن معمولی ، دندانپزشک بعد از تراشیدن قسمت های پوسیده دندان، آن را با مواد مخصوص پر می کند ولی در این دو روش، قالب دندان در لابراتوار ساخته می شود و  در جای خالی دندان چسبیده می شود.
• مقاومت دندان پر شده با مواد معمولی پایین می آید ولی دندانی که با این دو روش پر شده، مقاومت آن در حد ناچیزی کاهش می یابد.
• دندانی که با انله و اینله پر شود، عمر طولانی تری دارد زیرا این مواد محکم و مقاوم در مقابل پوسیدگی می باشند.
• ظاهر دندان پر شده با استفاده از این دو روش بهتر از دندان پر شده با مواد معمولی است. حتی رنگ دندان های پر شده با پرسلین در طولانی مدت تغییر می کند اما ظاهر دندان ترمیم شده با انله و اینله خیلی طبیعی می باشد.
• دندانی که با این دو روش ترمیم شده، کمتر دچار پلاک های دندانی می شود و بهداشت  دهان و دندان بهتر رعایت می شود.

چگونگی ترمیم دندان با این روش

مراحل درمان دندان با استفاده از این روش طولانی تر از روش معمولی است چون انله و اینله در لابراتوار ساخته می شوند. دندانپزشک بعد از برطرف کردن پوسیدگی از دندان قالبی تهیه می کند تا در لابراتوار با استفاده از آن، انله و اینله را بسازند. جنس مواد به کار رفته در انله و اینله از رزین، طلا و پرسلن می باشد. ترمیم دندان با این روش طی دو جلسه انجام می شود. دندانپزشک دندان خالی شده، را پانسمان می کند تا انله و اینله آماده شوند. بیشتر اوقات برای تهیه انله و اینله برای  دندان های عقبی از طلا استفاده می شود که دارای مقاومت بیشتری می باشد و برای دندان های جلو از رزین استفاده می شود که رنگ آن شبیه دندان طبیعی می باشد.

مزایای ترمیم دندان با استفاده از این انله و اینله

مزایای استفاده از این روش عبارت است از:

• استفاده از این روش درمانی حدود 75 درصد دندان را تقویت می کند و طول عمر دندان 25 تا 30 سال افزایش می یابد.
• در این روش از تاج دندان مراقبت می شود.
• ظاهر دندان کاملا زیبا و طبیعی می باشد.
• در ساخت  مواد لازم  برای این روش، از مواد آلرژی زا استفاده نشده است. با اطمینان خاطر می توان از آن ها استفاده کرد.
• با کمک فناوری های جدید ساخته شده اند که ترکیبی از اسکنر سه بعدی، واحد میلینگ و نرم افزارهای پیشرفته رایانه ای می باشند. در نتیجه نصب آن ها به طور صحیح و دقیق انجام می شوند.

معایب ترمیم دندان با استفاده از این روش

معایب استفاده از این روش عبارت است از:

• قیمت آن ها بالاتر از روش پر کردن دندان به صورت معمولی می باشد.
• این روش های ترمیم دندان در طی دو جلسه انجام  می شوند.
• امکان پوسیدگی مینای دندان وجود دارد با اینکه انله و اینله مقاوم هستند. اگر قبل از نصب انله و اینله بر روی دندان، مینا دچار آسیب شده باشد، با قرار دادن بعضی از سرامیک ها مثل زیرکونیا احتمال تخریب دندان وجود دارد.
• در مواقعی که انله و اینله به طور صحیح بر روی دندان قرار نگرفته باشند، به دلیل جویدن مواد غذایی خیلی سفت از روی دندان جدا شده و یا دچار شکستگی می شوند.
• اگر دندانپزشک مهارت کافی برای نصب انله و اینله را نداشته باشد، نصب به درستی انجام نشده و استحکام آنها کاهش می یابد و خیلی زود از روی دندان ها می افتند.

چه کسانی می توانند از این روش استفاده کنند؟

کسانی که دندان های آن ها دارای پوسیدگی و شکستگی زیاد می باشد، برای استفاده از این روش مناسب هستند. دندان این افراد  با روش پر کردن معمولی و استفاده از کامپوزیت ترمیم نخواهد شد چون دارای پوسیدگی بیش از حد می باشد.  استفاده از پرکننده هایی مانند آمالگام یا کامپوزیت باعث از بین رفتن تمام ساختار دندان می شود چون تحمل فشارها را ندارند.